نیلوفرآبی

 ساعت ها به این می اندیشم....

که چرا زنده ام هنوز؟؟؟

مگر نگفته بودم که بی تو می میرم؟؟؟!!

خدا یادش رفته است مرا بکشد......

یا قرار است تو برگردی؟؟؟

صبر کن عشق تو تفسیر شود بعد برو یا دل از ماندن تو سیر شود بعد برو ،

خواب دیدی که دل دست به دامان تو شد ، تو بمان خواب تو تعبیر شود بعد برو ،

لحظه ای باد تو را خواند که با او بروی ، تو بمان تا به یقین دیر شود بعد برو ،

صبر کن عشق زمینگیر شود بعد برو ، یا دل از دیده ی تو سیر شود بعد برو ،

تو اگر کوچ کنی بغض خدا می شکند ، تو بمان گریه به زنجیر شود بعد برو . 

یادت نرود که یاد تو در یاد است /آبادی دل برای تو آباد است

از یاد نبر دل حقیرم ای دوست /در این دل من همیشه یادت یاد است 

 منعم نکن از گریه حالا که پریشونم
من هم نفس ابرم از گریه نترسونم
در ساعت غم کوکم بس کن دل مفلوکم
شاید تو خودم باشی از بس به تو مشکوکم
اواره تر از ابرم دلگیر از ابرم
بیتابمو اشفته لبریز شده صبرم
تو قاف قفس موندم قد یه قفس موندم 
روی دل دیوارم عکس تو رو چسبوندم

 چشـمانـ ـم _را بــاز می کـ ـنم...

 پشت سر هر معشوق، خدا ايستاده است 

پشت سر هر آنچه كه دوستش می داری
و تو برای اينكه معشوقت را از دست ندهی
بهتر است بالاتر را نگاه نكنی
زيرا ممكن است چشمت به خدا بيفتد 
و او آنقدر بزرگ است 
كه هر چيز پيش او كوچك جلوه می كند
پشت سر هر معشوق، خدا ايستاده است
اگر عشقت ساده است و كوچك و معمولی
اگر عشقت گذراست و تفنن و تفريح
خدا چندان كاری به كارت ندارد
اجازه می دهد كه عاشقی كنی
تماشايت می كند و می گذارد كه شادمان باشی 
اما هر چه كه در عشق ثابت قدم تر شوی
خدا با تو سختگيرتر می شود
هر قدر كه در عاشقی عميق تر شوی و پاكبازتر 
و هر اندازه كه عشقت ناب تر شود و زيباتر
بيشتر بايد از خدا بترسی
زيرا خدا از عشق های پاك و عميق و ناب و زيبا نمی گذرد
مگر آنكه آن را به نام خودش تمام كند

 پشت سر هر معشوقی، خدا ايستاده است 
و هر گامی كه تو در عشق برمی داری
خدا هم گامی در غيرت برمی دارد
تو عاشق تر می شوی و خدا غيورتر
و آنگاه كه گمان می كنی معشوق چه دست يافتنی است 
و وصل چه ممكن و عشق چه آسان
خدا وارد كار می شود و خيالت را درهم می ريزد 
و معشوقت را درهم می كوبد
معشوقت، هر كس كه باشد 
و هر جا كه باشد و هر قدر كه باشد
خدا هرگز نمی گذارد ميان تو و او ، چيزی فاصله بيندازد
معشوقت می شكند و تو نااميد می شوی 
و نمی دانی كه نااميدی زيباترين نتيجه عشق است
نااميدی از اينجا و آنجا
نااميدی از اين كس و آن كس
نااميدی از اين چيز و آن چيز
تو نااميد می شوی و گمان می كنی 
كه عشق بيهوده ترين كارهاست
و برآنی كه شكست خورده ای

و خيال می كنی كه آن همه شور و آن همه ذوق 
و آن همه عشق را تلف كرده ای
اما خوب كه نگاه كنی
می بينی حتی قطره ای از عشقت
حتی قطره ای هم هدر نرفته است 
خدا همه را جمع كرده و همه را برای خويش برداشته 
و به حساب خود گذاشته است
خدا به تو می گويد: 
مگر نمی دانستی 
كه پشت سر هر معشوق، خدا ايستاده است؟ 
تو برای من بود كه اين همه راه آمده ای 
و برای من بود كه اين همه رنج برده ای 
و برای من بود كه اين همه عشق ورزيده ای
پس به پاس اين
قلبت را و روحت را و دنيايت را وسعت می بخشم 
و از بی نيازی نصيبی به تو می دهم
و اين ثروتی است كه هيچ كس ندارد
تا به تو ارزانی اش كند 
فردا اما تو باز عاشق می شوی 
تا عميق تر شوی و وسيع تر و بزرگ تر و نااميدتر
تا بی نيازتر شوی و به او نزديكتر
راستی اما چه زيباست 
و چه باشكوه و چه شورانگيز 
كه پشت سر هر معشوقی خدا ايستاده است

گفتمش : دل می خری ؟

برسید چند؟

گفتمش : دل مال تو، تنها بخند !

خنده کرد و دل زدستانم ربود

تا به خود باز آمدم او رفته بود

دل ز دستش روی خاک افتاده بود

جای پایش روی دل جامانده بود...

سفره خالی دلم را ... هفتسین که جای خود دارد ... هفتاد سین هم پر نخواهد کرد ...که نام تو اصلا با حرف دیگری آغاز میشود ...

دلم برای تو که نه ولی برای روز های با هم بودنمان تنگ شده برای تو که نه ولی برای مواظب خودت باش شنیدن تنگ شده برای تو که نه ولی برای نگاهی که تا پیچ سر کوچه تعقیبم میکرد تنگ شده برای تو که نه ولی برای دلی که نگرانم میشد تنگ شده راستش برای اینها که نه ولی برای خودت دلم تنگ شده

لیلی زیر درخت انار نشست.درخت انار عاشق شد.گل داد سرخ سرخ.گلها انار شد داغ داغ.هر اناری هزار دانه داشت.دانه ها عاشق بودند.دانه ها توی انار جا نمیشدند.انار کوچک بود.دانه ها ترکیدند.انار ترک برداشت.خون انار روی دست لیلی چکید.لیلی انار ترک خورده را از شاخه چید.مجنون به لیلی اش رسید.خدا گفت: راز رسیدن فقط همین است.کافی است انار دلت ترک بخورد.

شیشه ای میشکند

 تقدیر چیست؟ یکسره با غصه ساختن

در کوره راه بی کسی ام یکه تاختن

با سرنوشت خویش سرجنگ داشتن

اما ز بخت بد به خودِ خویش باختن

غم های خویش یکسره در سینه ریختن

تیغ از میان به رنجش دلدار آختن

بی آنکه کس به رقص درآید ز ساز ما

هر نارفیقِ رنج کشی را نواختن

این است زندگی که فلانی نگفته بود؛

عفریت اندرون کسان را شناختن.

نگــرانت هستـــم عشــق من
ايـن ديگـــر دست خــودم نيست !
فصــل شيرينـــي لحظــه هاست اما،
من همچنــان
تابستــان که مي شــود ...
دلــم شــــور مي زند !!! 

دورا دور عاشقت شدم

دورا دور نگرانت بودم

دورا دور عشق ورزیدم

و حال

عاشق شدن و عشق ورزیدنت به دیگری را

دورا دور می بینم

و از همین دورا دور می میرم ! 

 یک سال گذشت

سالی که تویش

پر در هم بر هم های زندگی بود

پر تلخ ثانیه هایی که هنوز اشک می جوشاند از چشم

و

پر ِ دم هایی که قند آب می کرد توی دل

یک سال گذشت

سالی که

بهارش طعم دوست داشتن،

مزه عاشقی می داد

تابستانش پر شد از تجدیدی

از سختی

با پاییزش صفحه آهنگ زندگی عوض شد

و زمستانش ...

یک سال گذشت

چه من هایی که دل باختند

و

چه ما هایی ، که من شان جدا شد از تو

یک سال گذشت

رفتند خیلی ها که بودنشان کنارمان را قدر ندانستیم

خیلی ها که غریب رفتند

و خیلی ها که نرفته غریبند توی هیاهوی آدمک ها

یک سال گذشت

و من هنوز

چشم دوخته ام به دست های خدا

که لحظه تحویل سال

وسط مقلب القلوب خواندنم

چه می نگارد روی بوم زندگی ام با لبخند

 شوخي زيبايي بود که خداوند با قلب من کرد !

زيبا بود امّا شوخي بود !

حالا .... . . تو بي تقصيري !

خداي تو هم بي تقصير است !

من تاوان اشتباه خود را پس ميدهم . . . !

تمام اين تنهايي تاوان « جدّي گرفتن آن شوخي » است.